ارزیابی قابلیت اعتماد قاب های بتنی با در نظر گرفتن عدم قطعیت های ذاتی و شناختی

مطالعات اخیر نشان می دهد که ورود عدم قطعیت های شناختی به فرآیند برآورد احتمالاتی خرابی برخی از سازه های بتن آرمه می تواند در حد همان اهمیت عدم قطعیت های مربوط به بارگذاری (رکورد تا رکورد) باشد. اعمال عدم قطعیت های شناختی در کاربرد به لحاظ حجم تحلیل های بسیار زیاد تا حد زیادی طاقت فرسا می باشد؛ بطوریکه بسیاری از طراحان اثر، آن را در بر آورد احتمال خرابی وارد نمی نمایند. اگرچه مطالعات مبین آن است که ورود این عدم قطعیت ها اثر کمی در بر آورد احتمال عملکرد قابلیت استفاده بی وقفه و تا حدی ایمنی جانی دارد اما اعمال آن در برآورد احتمال خرابی اجتناب ناپذیر است. بدین منظور روش های تقریبی چون formوfosm و روش بازه اطمینان توسط محققین ارائه شده است؛ اما در مواردی این روش ها دارای تقریب بالا و دقت پایین می باشد. در مواردی که دقت بالا برای برآورد قابلیت اعتماد مد نظر باشد از شبیه سازی مونت کارلو استفاده می شود که این روش نیازمند حجم بالای تحلیل می باشد. برای رفع این مشکلات، در این پایان نامه از روش سطح پاسخ برای بر آورده نمودن دقت مناسب استفاده شده است. در این مطالعه سعی بر آن است تا اهمیت عدم قطعیت های شناختی در تحلیل نوع قاب بتن آرمه بررسی گردد. پیش بینی می گردد تنوع مکانیزم های خرابی قاب ها در میزان تاثیرگذاری عدم قطعیت های شناختی در عملکرد سازه موثر باشد. بدین منظور یک قاب خمشی بتن آرمه که دارای مکانیزم های مختلف خرابی می باشد با استفاده از تحلیل ida با ورود عدم قطعیت های شناختی و ذاتی مورد ارزیابی احتمالاتی قرار گرفته است و همچنین منحنی های شکنندگی برای این قاب ترسیم شده است. عدم قطعیت های شناختی در این پژوهش شامل شکل پذیری و پارامتر ستون قوی-تیر ضعیف می باشند، که مهمترین پارامترها بر چگونگی تشکیل مکانیزمهای خرابی می باشند. نتایج نشان می دهد عدم قطعیت شکل پذیری اثری بر احتمال خرابی در سطح عملکرد io و ls نداشته اما در احتمال خرابی در سطح عملکرد cp اثر زیادی را نشان می دهد. همچنین پارامتر ستون قوی-تیر ضعیف در احتمال خرابی تمامی سطوح عملکردی بسیار موثر می باشد.